Zussen

Zussen van Daisy Johnson is een lyrisch verslag van een beklemmende zusterband.

Als Shirley Jackson en Stephen King samen een kind hadden dan was dat Daisy Johnson, zo schrijft The Guardian. Johnson belandde met haar debuutroman Onder het water in 2018 direct op de shortlist van de Man Booker Prize, als jongste genomineerde ooit. Onder het water was het lyrische verslag van vertelster Gretel die na jaren van verwijdering op zoek gaat naar haar moeder met wie ze als kind een woonboot, een andere taal en haar geloof in een waterwezen deelde.

Lyrisch schrijft Johnson opnieuw in Zussen, over de tiener Julie die met haar oudere, dominante zus September een dwingende, beklemmende zusterband heeft. Als het boek begint, is hun moeder Sheela, een schrijfster, net met de twee dochters Oxford ontvlucht na een gewelddadig incident op de school van de meisjes. Het drietal vlucht naar Setlle House, een familiehuis met een donkere ziel dat het ruige landschap van Yorkshire recht doet. Ze woonden er al eens rond de geboorte van de oudste dochter, voor de dood van de vader.

Stukje bij beetje onthult Johnson wat er is voorgevallen. Dat onder die verwarring meer verwarring schuilgaat, proef je als lezer, maar houdt ze tussen de regels tot het niet helemaal verrassende maar wel roerende einde. “Verdriet is een huis zonder ramen of deuren en niets waaraan je de tijd kunt aflezen. Slapen tegen­­ mams rug, een arm om haar heen geslagen zodat in de nacht, in het donker – en de haren in mijn mond van iedereen zouden kunnen zijn.”

Jann Ruyters in Trouw van 24 oktober 2020