Vier de teugels
Joost Baars schrijft op de site van boekhandel De Dolfijn: Géén BTW-verhoging, wél heel veel boekentips!
Weet je wat nou zo leuk is aan in een boekhandel werken? Dat is dat je de hele tijd met allerlei mensen in gesprek komt over literatuur. Dat is erg inspirerend, en soms gebeurt het wel eens dat ik van een klant een tip krijg, in plaats van andersom. Dat gebeurde dit voorjaar, toen een klant mij verzekerde dat ik Kick The Latch, van de Amerikaanse auteur Kathryn Scanlan, moest lezen. Ik deed het, en was zo van mijn sokken geblazen dat ik mijn uitgever appte: dit móét je in vertaling uitgeven! Die appte terug dat zijn collega het al had gespot en aangekocht, en dat Nicolette Hoekmeijer aan een vertaling werkte. Die vertaling is nu verschenen: Vier de teugels.
Auteur Kathryn Scanlan sprak voor dit boek drie jaar lang met paardenverzorgster Sonia, die werkzaam is op de paardenrenbanen in de Verenigde Staten. Al die interviews schreef ze letterlijk uit, en van die woorden bouwde ze vervolgens - mét de vrijheid van de fictie, maar zónder ook maar een woord toe te voegen - de roman. Die roman is volkomen innemend, leest als een trein, maar staat ook onder een geweldige hoogspanning. Want aan de ene kant ben je de hele tijd naar iemand aan het luisteren die vertelt over waar ze het meeste van houdt, over haar passie, over haar levensmissie. In die zin barst de roman uit zijn voegen van leven. Aan de andere kant krijg je een inkijkje in een wereld - die van de paardenrennen in Amerika - die zeer kapitalistisch en zeer misogyn is, waar de arbeidsverhoudingen zoek zijn en schokkend geweld tegen vrouwen en dieren aan de orde van de dag is. En zo gebeurt het dat de wereld van de paardenrennen binnen de fictie van de roman soort microversie wordt van de hele wereld, het hele leven. Zonder dat ooit maar expliciet te maken, of een oordeel te vellen, houdt Scanlan ons een spiegel voor: zo zijn wij. In die spiegel zie je het meest gruwelijke dat we kunnen zijn, en tegelijk ook het allermooiste.Een aanbeveling van De Standaard: Lezen, want dit boek was in 2023 het hoogtepunt van het jaar voor recensent en columnist Steven Van Ammel, en verschijnt nu in het Nederlands. “Ik heb niets met het thema – de paardensport – en toch droeg ik Kick the latch van Kathryn Scanlan weken op zak. Dat heeft alles te maken met de heldere stijl van Scanlan en de manier waarop ze een stem geeft aan Sonia, het laconieke stalmeisje op jaren. Het boek is gebaseerd op een reeks telefoongesprekken, wat misschien verklaart waarom dit persoonlijke, vaak rauwe relaas zowel afstandelijk als intiem aanvoelt.”
De lovende recensie van Anthony Cummins in The Guardian Kick the Latch by Kathryn Scanlan review – straight from the horse trainer’s mouth | Fiction | The Guardian eindigt als volgt:
'Scanlan is in de VS geroemd door de experimentele schrijfster Lydia Davis en Scanlans technieken doen denken aan Davis' eigen strategieën om geen dingen te verzinnen maar gebruik te maken van gevonden teksten. Maar wat betreft de emotionele kracht doet haar ongekunsteld kunstige minimalisme het meest denken aan Lucia Berlin, een andere geweldige schijfster over vrouwen en werk. Je zou kunnen aanvoeren dat het gebrek aan kunstgrepen een verlies aan narratieve vorm met zich meebrengt - maar als we uiteindelijk vooral verlangen naar meer, kun je je ook afvragen wat we nog meer zouden verlangen van een boek dat zo vol leven zit.'
